Za nami pierwsze czytanie senackiej nowelizacji ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Do projektu zostały wprowadzone dwie poprawki (poprawka 1 i poprawka 2) zgłoszone przez posła Andzela. A tu można zobaczyć obecne brzmienie projekt.
Wątpliwości w proponowanej nowelizacji (o których pisaliśmy) na etapie opiniowania projektu budziły przede wszystkim:
- zamiana “administracji publicznej” na “władzę publiczną”, czyli poszerzenie zakresu podmiotowego ustawy,
- delegacja dla Prezydium Senatu do określenia trybu postępowania przy zlecaniu zadań publicznych w wewnętrznym regulaminie.
Obie te kwestie zostały zmodyfikowane w wyniku naniesienia poprawek.
W czasie dyskusji zapytałam, co w związku z unieważnionym dwa tygodnie temu konkursem MSZ “Współpraca z Polonią i Polakami za granicą w 2016 r.”? Czy ponownie zostanie przeprowadzone postępowanie dotacyjne, czy organizacje pozarządowe i ludzie korzystający z ich wsparcia będą czekać kolejne miesiące na jego rozstrzygnięcie?
Senatorka Sagatowska, przedstawiająca projekt, odpowiedziała, że ze względu na to, że jest to “rok przejściowy”, Senat przyjmie listę rankingową MSZ i przyzna środki podmiotom na niej figurującym.
Nieco smutne jest stwierdzenie w art. 4d ustawy, że “opieka Senatu RP (…) jest realizowana poprzez współpracę (…), polegającą na zlecaniu realizacji zadań publicznych finansowanych z części budżetu państwa” i sprowadzanie Senatu do roli “płatnika” (sic!).
Nagranie z posiedzenia komisji jest dostępne w archiwum Sejmu.
Wygląda na to, że ścieżka projektu będzie krótka i prosta. Senat porozumiał się z MSZ w zakresie przesunięcia środków budżetowych (jeszcze na etapie uchwalania ustawy budżetowej) oraz z MRPiPS w kwestii dodania nowego obszaru pożytku publicznego do ustawy (“działalność na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy o weteranach działań poza granicami państwa”).
Autorka prowadzi Program Rzeczniczy w Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych (OFOP). Celem Programu Rzeczniczego jest doprowadzenie do sytuacji, w której prawo regulujące formy aktywności obywatelskiej, w szczególności osób działających w stowarzyszeniach i fundacjach, będzie odpowiadało potrzebom społecznym, będzie zrozumiałe i stosowane zgodnie z zasadą pomocniczości.