Dyskusja nad ustawą o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego nie zagasła. Dziś odbyło się – bardzo zresztą ciekawe – spotkanie Zespołu Dialogu Obywatelskiego Rady Działalności Pożytku Publicznego, która m.in. postanowiła opisać – dla wygody organizacji – proponowane zmiany. Prace w RDPP będą trwały czas jakiś, ja ze swojej strony zobowiązałem się do zaproponowania graficznego obrazu proponowanych zmian, które opisałem wcześniej – Czy Instytut Wolności (IW) mógłby się podobać organizacjom i co dalej z Radą Działalności Pożytku Publicznego (RDPP)? Po wykonaniu tej próby postanowiłem sie nia podzielić już teraz (przy moich żadnych talentach graficznych – to duży sukces), bo może mój punkt widzenia jest stronniczy i ktoś moje propozycje skrytykuje. Kontynuuj czytanie
Monitoring dialogu ustrukturalizowanego
Czy Instytut Wolności (IW) mógłby się podobać organizacjom i co dalej z Radą Działalności Pożytku Publicznego (RDPP)?
Kilka słów wstępu
Dyskusja nad ustawą o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego została odłożona. Mamy więc jeszcze chwilę, by porozmawiać, poprzekonywać się nawzajem do swoich racji. Nie będę się tu jednak odnosił się do konkretnych zapisów, a spróbuję zrekonstruować te pozarządowe oczekiwania, do których czasem odwołują się zwolennicy tej ustawy. Kontynuuj czytanie
System dialogu społecznego w realizacji zasady partnerstwa
Współczesny dialog społeczny (rozumiany szeroko jako tradycyjny dialog społeczny i dialog obywatelski) to zinstytucjonalizowana forma relacji władza wykonawcza – zorganizowane grupy obywateli, której istotą są negocjacje, czyli sposób ustalania wspólnych stanowisk czy współuczestniczenia w podejmowaniu decyzji [por. Dialog obywatelski jako forma współrządzenia, w: FederalistKa nr 1/2010]. Jego szczególnym wyrazem jest system monitoringu Funduszy Europejskich, w którego ramach przedstawiciele partnerów społecznych (w tym samorządów, partnerów społeczno-gospodarczych, organizacji społeczeństwa obywatelskiego) uzyskali w systemie komitetów monitorujących (a także innych ciał dialogu) znaczącą możliwość współdecydowania i oceny działań mających na celu realizację celów określonych w Umowie Partnerstwa i poszczególnych programach operacyjnych. Kontynuuj czytanie
Ocena realizacji zasady partnerstwa
Wyzwania dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego
Budowanie społeczeństwa obywatelskiego, a co za tym idzie, także udział przedstawicieli zorganizowanych obywateli w debacie publicznej czy w tworzeniu polityk publicznych, wymaga wykorzystania świadomości, umiejętności, kompetencji i zasobów tkwiących w obywatelach i ich organizacjach. To proces, w którym praktyka, popełniane błędy, małe i większe sukcesy, a także – a może nawet przede wszystkim – pamięć instytucjonalna, kultura polityczna odgrywają rolę zasadniczą. Więcej nawet, społeczeństwo obywatelskie jest raczej procesem stawania się, permanentnej zmiany niż stabilną strukturą. Dlatego tak ważne jest – w dyskusji o włączaniu organizacji społeczeństwa obywatelskiego w partnerski proces podejmowania decyzji – zrozumienie trudności, z jakimi mamy do czynienia i, oczywiście w miarę możliwości, podjęcie wyzwań, jakie te trudności stawiają. Kontynuuj czytanie
Corocznik Pozarządowy 2016/2017
Prezentujemy Wam nową publikację, która jest swoistą próbą podsumowania działań Stowarzyszenia Dialog Społeczny w roku 2016 (zgodnie z zasadą Bądź jawny, wydaj raport roczny). Z uwagi na to, że Stowarzyszenie z założenia jest zainteresowane kondycją całego sektora pozarządowego, a jego członkinie i członkowie angażują się w bardzo różne działania i debaty wewnatrzsektorowe, nasz Corocznik Pozarządowy jest jednak dodatkowo próbą – subiektywnego, przyznajemy – spojrzenia na społeczeństwo obywatelskie w ogóle.
Zebrane w tomie materiały w większości napisane zostały przez członków Stowarzyszenia. Wyjątkiem są raporty Obywatelskiego Forum Legislacji (w którym członkowie Stowarzyszenia aktywnie uczestniczą), Repozytorium Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych (przygotowane przy współudziale członków Stowarzyszenia) oraz wypowiedź Jana Jakuba Wygnańskiego, która zaprezentowana została na jednym ze spotkań samokształceniowych organizowanych przez członków Stowarzyszenia i spisana wolontarystycznie z taśmy przez jedną z członkiń.
Pozarządowy Program Reform?
Organizacje od kilku lat pracują nad Strategią III Sektor dla Polski… Do poruszania się po niej służy Strategiczna Mapa Drogowa, ale sama mapa nie wystarczy. Konieczne są działania, które pozwolą rzeczywiście wpisać to, co robią organizacje pozarządowe, w rozwój Polski. Oczywiście ich działania mogą być uzupełniające, czy wręcz alternatywne, względem działań administracji, ale i tak warto je pokazać. Trafia się nielicha sposobność, aby pokazać, że nasze działania przekładają się na rzeczywistą zmianę. Oczywistą okazją do pokazania dokonań organizacji będzie na pewno kolejne Ogólnopolskie Forum Inicjatyw Pozarządowych, ale jest jeszcze jedna okazja…
Dialog w służbie zdrowia a RDPP
Rada Działalności Pożytku Publicznego ma problem. Ministerstwo Zdrowia zwróciło się do niej z prośbą o wskazanie dwóch przedstawicieli organizacji pozarządowych, którzy wejdą w skład komisji konkursowej do zadań publicznych zlecanych organizacjom przez Ministerstwo, teraz więc Rada musi dokonać wyboru. Z powodu braku czasu na przeprowadzenie procedury wyboru otwartego (zgłaszanie kandydatów i przeprowadzenie oceny trwa długo, a procedura wyboru taka jak do komitetów monitorujących jeszcze dłużej) wydeleguje po prostu kogoś ze swojego grona. Nie jest jednak chyba najlepsza forma wyboru do komisji konkursowej. Wydaje się, że powodem tych problemów jest brak ustrukturalizowanego dialogu z organizacjami pozarządowymi w resorcie zdrowia Kontynuuj czytanie
Koniec czy sanacja RDPP?
O tym, że Rada Działalności Pożytku Publicznego jest czymś niedorobionym, wiadomo już od dawna, a i w ostatnim czasie znajdowały się powody do zaniepokojenia sytuacją w Radzie. To ani prawdziwe ciało dialogu (bo ma jedynie uprawnienia ciała doradczego Ministra), ani też ciało doradcze (struktura pozarządowo-rządowo-samorządowa powoduje sytuację, gdy w jakimś sensie minister i rząd sami sobie doradzają). Nie jest to też w żadnym calu reprezentacja sektora, bo Minister doradców dobiera sobie sam. Oczywiście w sytuacji dobrej woli ze strony rządu taka formuła współpracy może mieć swoje dobre strony, ale…
Rado, czuj się odwołana?
Jest podkomitet…
Zbliża się III posiedzenie Komitetu Umowy Partnerstwa. Ważne z kilku powodów. Mają być na nim podsumowane konsultacje Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, ale też przedstawiony będzie plan – wynikających z tej Strategii – zmian w systemie wdrażania Funduszy Europejskich, czyli w Umowie Partnerstwa i w poszczególnych Programach Operacyjnych (zarys programu). Spełnia się również to, co zapowiadała relacja z poprzedniego posiedzenia KUP – 13 września powołany został Podkomitet ds. monitorowania realizacji zasady partnerstwa (Zarządzenie nr 2).
Zlikwidować FIO?
Od jakiegoś czasu mówi się o likwidacji Funduszu Inicjatyw Obywatelskich. Zaczął Pełnomocnik ds. rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, twierdząc, że FIO jest za mało obywatelskie i za bardzo rozproszone (zbyt wiele priorytetów), i że powinno przejść pod zarząd mitycznego już Narodowego Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych. W oczywistym sporze kompetencyjnym (w polityce państwa obowiązuje niepisana zasada, że gdzie dwie instytucje publiczne się biją, tam obywatel traci) Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na taki pomysł się nie godziło – ograniczyłoby to kompetencje ministerstwa. I podjęto działania. Zmieniono zasady działania FIO w 2017 r. (m.in. zlikwidowano projekty wieloletnie), by wygasić funkcjonowanie Funduszu w obecnym kształcie. W Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju Fundusz Inicjatyw Pozarządowych w ogóle się nie pojawił, mimo że strategia mówi o „zwiększeniu udziału społecznego (w tym organizacji społeczeństwa obywatelskiego) w rozwoju społeczno-gospodarczym”. Co nas czeka?