(8) Inżynierowie, obok lekarzy czy nauczycieli, stanowili jedną z tych grup zawodowych, które w szczególny sposób zasłużyły się działalności społecznej. I to nie tylko w obszarze techniki. Przykładem może być zastępca przewodniczącego Komitetu Obywatelskiego, późniejszy wieloletni prezydent miasta stołecznego Warszawy, Piotr Drzewiecki (1865-1943). Długo można by tu wymieniać inicjatywy gospodarcze, w których uczestniczył po ukończeniu z wyróżnieniem studiów w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, nas interesuje jednak głównie jego zaangażowanie społeczne.
NOT – Warszawa, Czackiego 3/5, Author =Szczebrzeszynski https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:NOT-Czackiego_3-5_Warsaw_03.jpg
Wykazywał je już na studiach, gdzie ponoć piastował mandat przewodniczącego Ogólnej Kasy Studentów-Polaków i był bibliotekarzem ich księgozbioru. Później działał jako członek „Koła byłych wychowańców” tegoż instytutu, koła będącego częścią powstałego w 1898 r. Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie. „W życiu Stowarzyszenia Techników Technolodzy odegrali bodaj najbardziej wybitną rolę. Piotr Drzewiecki, po rezygnacji pierwszego prezesa Stow. Techników – Inżyniera Altdorfera, zostaje powołany na to stanowisko i pozostaje na niem w ciągu lat 20, t. j. do chwili, w której objął wysoki urząd Prezydenta m. st. Warszawy. (…) Z inicjatywy Piotra Drzewieckiego, dzięki Jego niezwykłej energii, zdolnościom organizacyjnym i finansowym oraz popularności wśród kolegów, został zbudowany gmach Stowarzyszenia Techników przy ul. Czackiego 3/5 w Warszawie, który najbardziej się przyczynił do łączności techników polskich i do rozwoju Stowarzyszenia. Pierwsza szkoła średnia polska (obecnie gimnazjum państwowe) im. Staszica, została zbudowana z funduszów członków Stow. Techników wkrótce po strajku szkolnym 1905 r. Praktyczny zmysł prezesa Drzewieckiego potrafił rozwiązać trudności finansowe i stanął gmach szkolny przy ulicy Polnej-60 w Warszawie. Prywatne wówczas wieczorowe Kursy Naukowe z językiem wykładowym polskim o poziomie uniwersyteckim prowadzi głównie Stowarzyszenie Techników pod kierownictwem swego prezesa”.
Drzewiecki pełnił jeszcze jedną funkcję w momencie wybuchu wojny. Zacytujmy tu publikację „Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej. Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych I906-1916”: „Przewodniczącym Zarządu z wyboru był przez cały czas dziesięciolecia (i pozostał nadal) jeden z założycieli T.K.N., prezes Stowarzyszenia Techników, członek Komitetu Obywatelskiego m. Warszawy w r. 1914 (…) inżynier Piotr Drzewiecki. Potrafił on wybawić uczelnię T.K.N. niejednokrotnie z niebezpieczeństwa, w jakim znajdowała się bądź z powodu złych warunków materjalnych, bądź z powodu nacisku władz rosyjskich”. TKN – instytucja wywodząca się jeszcze z Uniwersytetu Latającego – wymaga osobnego wpisu. Ale zarówno wspomniane organizacje jak i postać Drzewieckiego (zanim zostanie Prezydentem Warszawy) będzie się pojawiać w naszej oPowieści.
Piotr Fraczak
zdjęcia Domena Publiczna
