czym jest antyUniwersytet ?

…od pierwszego uniwersytetu w Bolonii poczynając, gdzie to studenci organizowali życie uczelni i piastowali wszelkie stanowiska, w tym rektora, poprzez ruch towarzystw naukowych i samokształcenia z polską ideą Uniwersytetu Latającego z przełomu XIX i XX wieku, ruch uniwersytetów ludowych i robotniczych, aż po próby tworzenia uniwersytetów krytycznych w trakcie buntów studenckich lat sześćdziesiątych…

 

Sektor pozarządowy to nie tylko bieżąca aktywność, nowe inicjatywy, innowacyjne rozwiązania. To także wielowiekowa tradycja, wspólne wartości, wiedza, która pozwala nam skuteczniej działać, ale przede wszystkim zrozumieć, po co działamy, jak dokonują się rzeczywiste zmiany, w którym kierunku zmierzamy. Tego nie da się łatwo wywieść z własnych doświadczeń, samemu wymyślić i przetestować. Aby móc prowadzić dyskusję na pewnym poziomie, dla lepszego wzajemnego zrozumienia, dla dookreślenia własnych, nawet kontrowersyjnych, stanowisk potrzeba choć kilku wspólnych terminów, lektur, podstawowej wiedzy. Ideą naszego Uniwersytetu jest umożliwienie osobom, które chcą wypowiadać się o sektorze pozarządowym, współuczestniczyć w konstruktywnej debacie, dbać o rozwój praktyki i teorii działań społecznych, doświadczenia budowania tych wspólnych podstaw. Rozmowy o tym, co ważne, co nas łączy i co nas dzieli. Wszyscy możemy być studentami w uczelni, w której nie ma narzucanych z góry autorytetów, gdzie uczymy się od siebie, a każdy może włączyć się w proces samokształcenia na tyle, na ile uzna to za potrzebne. Można studiować indywidualnie lub zbiorowo. Można uczyć się szybko lub wolno. Celem nauki jest poznanie, a nie skuteczność, bo skuteczne metody bez poszukiwania istoty rzeczy prowadzą do zniewolenia (siebie lub innych). Chodzi nam nie o to, by ludzi przekonywać, ale by ich zrozumieć – z ich wadami i zaletami. Szukamy wspólnego języka i doświadczenia. Chcemy dzielić się tym, co mamy, co wiemy, a przy okazji rozwijać się i rozwijać przyjazne ludziom, wolne i sprawiedliwe społeczeństwo.